زندگی نامه
این کمترین سید مرتضی میرزاده اهری در روز خجسته و یوم الله 22 بهمن ماه 1361 هجری شمسی در شهر «میانه» از توابع استان آذربایجان شرقی در خانواده ای مذهبی و اهل علم قدم به کره خاکی نهادم. پدرم مرحوم آیت الله حاج سید عباس میرزاده اهری دانشمندی اهل قلم بود و در مسند قضاوت، حاکمیت شرع و ریاست دادگاههای انقلاب شهرستانهای «میانه»، «هشتبر»، «آستارا» و «خلخال» را همزمان بر عهده داشت. ایشان دو ماه قبل از تولد این کمترین در اثر سانحه رانندگی به لقاء حق شتافته بود، از این رو تحت سرپرستی والده ماجده و دایی بزرگوارم در شهرستان «میانه» پرورش یافتم. از همان دوران کودکی با راهنمائی دایی ام در رشتة قرائت قرآن سالیان درازی به تعلم پرداخته و تمامی الحان و دستگاههای موسیقی و نغمات قرآنی را فراگرفته و به سبکهای مختلف این فن احاطه یافتم که در چندین مسابقه قرائت قرآن در سطح منطقه ای و استانی مقام اول را کسب نموده ام.
در سن هفت سالگی وارد مدرسه شده و تا اخذ دیپلم و مدرک پیش دانشگاهی در رشتة ریاضی فیزیک در شهرستان میانه بودم. از همان کودکی علاقة وافری به تحصیل علوم دینی داشته و شوق خود شناسی و معرفت جهان و آفریدگارش در من موج می زد؛ تا جایی که در سال اول دبیرستان، بروشور شغلی درس برنامه ریزی تحصیلی و شغلی خویش را به «طلبگی علوم دینی» اختصاص دادم که بروشور من به عنوان «بروشور نمونه» در سال تحصیلی 76-77 برگزیده شد. از این رو در سال 1380 به وادی مقدس قم هجرت نموده، وارد حوزه علمیه قم شدم و به سفارش و نامة کتبی مرحوم آیت الله مشکینی –که از دوستان و اساتید پدرم بود- در مدرسة تحت اشراف ایشان موسوم به «الهادی» شروع به فراگیری علوم مقدماتی همچون صرف، نحو، منطق و بلاغت نمودم.
در مدت کمتر از چهار سال مقدمات و لمعتین را تمام نموده و از محضر اساتید بسیار معظمی استفاده کردم. از جملة اساتید بزرگوارم در این مرحله، علامه ادیب استاد عبدالعباس حیاتی در ادبیات عرب و بخشی از شرح لمعه و مرحوم آیت الله حاج شیخ رحمت الله فشارکی می باشد که باب رابع مغنی اللبیب و قسمتی از شرح لمعه را نزد ایشان در مدت دو سال فراگرفتم. این مرد بزرگ علاوه بر استادی، دلیل و راهنمای این کمترین بود و تمام برنامه های تحصیل و «چگونه درس خواندن» و لیست کتب لازم التحصیل و ... را از ایشان به ارمغان دارم. همچنین در درس «آیات الاحکام» استاد ارجمندم مرحوم آیت الله حاج شیخ محسن دوزدوزانی – که در منزل ایشان برگزار می شد – شرکت جسته ام. ایشان حافظهی خارق العاده ای داشت و افزون بر این که متن کفایه الاصول را حفظ بود، موضع مطالب در چاپ سنگی این کتاب را نیز به یاد داشت و مثلاً می فرمود: فلان مطلب در فلان صفحه زوج کتاب سه سطر مانده به آخر آمده است!».
سپس وارد سطح شدم و رسائل و مکاسب و کفایه را نزد برخی اساتید فراگرفتم. در تمام این مدت به تحصیل دروس جانبی دیگری نیز اهتمام داشتم. از جمله در طب، کتابهای قانونچه چغمینی، خلاصة الحکمة، طب اکبری و قانون شیخ الرئیس بوعلی سینا و نیز برخی شروح آن از جمله تحفه سعدیه قطب الدّین شیرازی را نزد اساتیدی چون حجت الاسلام و المسلمین سلطانی خواندم. در نجوم و هیات و ریاضیات از محضر استاد علی زمانی قمشه ای استفاده نموده و در حکمت متعالیه، قسمتی از کتاب گرانسنگ اسفار (مشخصاً جلد 8 و 9 مربوط به مباحث نفس و معاد) را نزد آیت الله محمد حسن فاضل گلپایگانی فراگرفتم.
مدت چهار سال نیز در دروس اخلاق حکیم فرزانه آیت الله محمد تقی مصباح یزدی و مرحوم آیت الله شیخ عزیز الله خوشوقت و در دروس عرفان عملی استاد ارجمند حجتالاسلام و المسلمین علی فروغی (از شاگردان طراز اول مرحوم آیت الحق حاج شیخ علی سعادت پرور پهلوانی) خوشه چینی نموده و در درس تفسیر حکیم متاله آیت الله عبدالله جوادی آملی شرکت جسته ام. همچنین در زمینة علم کلام از محضر آیت الله نجم الدین طبسی بهره های فراوان برده ام
سپس دروس خارج فقه و اصول را آغاز کردم. از جمله اساتیدم در این وهله بزرگانی نظیر حضرات آیات عظام : «حاج شیخ جعفر سبحانی»، «حاج شیخ محسن فقیهی» و علی الخصوص استاد بسیار بزرگوارم – که بیشترین تأثیر را در من داشته است - حضرت آیت الله «حاج شیخ محمد جواد فاضل لنکرانی» می باشند. در بحث اصول؛ از ابتدای تنبیهات استصحاب تا آخر اصول؛ و در بحث فقه؛ بخش اعظم کتاب البیع و بخشی از کتاب الحجّ را از این فقیه و اصولی کم نظیر معاصر آموختم و باقی مباحث معظم له را از صوت مضبوط ایشان بهره جستم و او را از جهات عدیدهای در میان اصولیان و فقیهان معاصر، بیهمتا یافتم. مدت اندکی نیز از درس خارج فقه آیتالله حاج سیّد علی میلانی (کتاب النکاح) و خارج اصول آیتالله العظمی سیّدموسی شبیری زنجانی (مبحث خبر واحد) بهره بردهام.
در سال 1391 با راهنمایی استادم آیت الله سید حسن عاملی به فکر تحصیل در رشته های تخصصی و علوم جدید افتادم. از این رو در آزمون مراکز تخصصی حوزه علمیه قم شرکت نموده و در مقطع کارشناسی (سطح 2) رشتة «حقوق و قضای اسلامی» شروع به تحصیل نمودم و در آن مرکز به عنوان دانش پژوه نمونه شناخته شدم. در سال 96، کارشناسی ارشد (سطح3) حقوق جزا و جرمشناسی را در همان مرکز به پایان رساندم، و در سال 1398، موفق به اخذ کارشناسی ارشد (سطح3) حقوق خصوصی از همان مرکز شدم. از جمله اساتید سرشناسم در رشته حقوق خصوصی، آیت الله جواد حبیبی تبار ، و در رشته حقوق جزا دکتر احمد و دکتر محمدعلی حاجی ده آبادی هستند. همچنین دارای مدرک کارشناسی علوم سیاسی از موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی ره بوده و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه مفید هستم. اساتید زبده ام در رشته علوم سیاسی، زنده یاد دکتر داود فیرحی، دکتر سیدصادق حقیقت، و تنی چند از اساتید دیگر بوده اند.
مطالعات من تا کنون در گرایش های «فقه»، «اصول»، «طب اسلامی و سنتی»، «علوم سیاسی»، «حقوق جزا و جرم شناسی»، «حقوق خصوصی»، «فلسفه» اسلامی و غرب، و «کلام» اعم از شیعه شناسی و مذاهب اسلامی بوده است. در حال حاضر در شهر مقدس قم ساکن هستم و به تحقیق و تحصیل مشغول می باشم.